Bella.

Bella.

Met gouden haren blauw groene ogen
danst ze haar zwanenmeer.
Hoog op de tenen en op eigen wijze
draait ze in het rond.
Onverzadigbare honger, naar alles, alles wat komt.

Bella betekent mooi, in het Italiaans.
Haar moeder zegt dat het niet anders kon,
dan dat Bella, Bella is.

Rijden op een paard is spannend en fijn,
Dansen doe je met je hele lijf net als klimmen in een boom
Ze houdt van mooie kleren. Mooie kleren staan haar goed.
Goed gekleed met zorg gekozen, rijdt ze ’s morgens vroeg naar school.

Bella betekent mooi, in het Italiaans.
Haar moeder zegt dat het niet anders kon,
dan dat Bella, Bella is.

Op school is het fijn, rekenen en schrijven spelen maar ook ruzie maken.
Ruzie met verdriet en soms een bokken pruik.
Een dag met een traan, een dag naar de maan, of ergens achter de verre sterren,
Huilt de dag, in de nacht, tot de zon weer opkomt.

’s Avonds voor het slapen gaan , het laatste praatje.
Mamma kamt nog één keer je haar en zet alles wat scheef is voorzichtig op een rij,
Dan een kus en nog één,en nog één, nu dan echt de laatste…
Van kussen van haar moeder krijgt ze nooit genoeg.

Bella houdt van zingen en is het liefst al 11 jaar.
Maar ze houdt ook nog van die kleine dingen.
Zoals spelen in het zand en bergjes beklimmen.
Met Bella kun je praten want ze denkt over alles na.

Bella betekent mooi, in het Italiaans.
Haar moeder zegt dat het niet anders kon,
dan dat Bella, Bella is.

Edwin de Herder.
dec 2010